Zaterdag 5 april, Eric Sanders
De trein van Roel Boomstra dendert door op het NK. In de ochtendronde van zaterdag dwong hij Mike Koopmanschap op de knieën. Zoals Ton Sijbrands bij het demonstratiebord uitlegde had de met wit spelende Koopmanschap vanaf het middenspel voortdurend een twijfelachtige stand en omdat hij een licht combinatieve dreiging over het hoofd zag moest hij zijn eigen hoofd eerder buigen dan nodig was. Boomstra consolideert zijn perfecte score en daarmee uiteraard zijn eenzame koppositie. Dit is voor de verandering een welkome vorm van eenzaamheid, maar dit geheel terzijde.

In tegenstelling tot de hogesnelheidstrein van Boomstra eindigde het wagonnetje van Jan van Dijk in de drek. In de eerste ronde tegen Scholma en vooral in de al eerder vooruitgespeelde vierde ronde tegen Ben Provoost wist Van Dijk als een ware Houdini te ontsnappen uit onmogelijke situaties, maar daarin is hij dan ook gespecialiseerd. Tegen Ron Heusdens kwam het niet zo ver. Van Dijk moest al vroeg in de partij concessies doen aan zijn opbouw en de secuur spelende Heusdens wist hem al binnen dertig zetten een schijf te ontfutselen. Dat bleek zelfs voor Jan van Dijk te veel van het slechte.

De locomotief van Alexander Baljakin loopt op diesel. Waar hij in de eerste ronde geen doorslaggevend voordeel bereikte, lukte hem dat in de tweede ronde wel tegen Anton van Berkel. Op de 56e zet gaf hij de winst echter uit handen. Zelfs Ton Sijbrands had de mee-analyserende computer nodig om het verschil tussen meteen 44-50 (remise) en eerst 18-22 en dan pas 44-50 (winst)  te zien. Van Berkel maakte nu geen fout meer en Baljakin kan niet anders dan teleurgesteld zijn met een plusje.

Ook de overige spelers reden de remise binnen, om de mallotige treinmetafoor maar helemaal tot het einde door te trekken. Auke Scholma en Hein Meijer speelden in hun 384e onderlinge NK-treffen een partij met vooral onderhuidse spanningen, zoals dat heet. Datzelfde gold voor Ben Provoost en Pim Meurs. Beide partijen waren dan ook na krap 40 zetten afgelopen. Geert van Aalten en Wouter Sipma gingen daarentegen een tijdje langer door. Net als een dag eerder tegen Boomstra kon Van Aalten niet van het thuisvoordeel profiteren en kwam in de verdediging. Gelukkig bleef hem na het verspelen van de landstitel met Huissen tegen Hijken en de verliespartij tegen een Hijkenaar in ronde één een definitief Hijkentrauma bespaard en kon hij uiteindelijk nog vrij eenvoudig de trein op de rails houden tegen de Hijkenaar in ronde twee.