Goede start van Boomstra
Vrijdag 4 april, Rik Keurentjes
Na de eerste dag van het NK dammen 2014 in Huissen prijkt de naam van Roel Boomstra eenzaam boven aan het scorebord. Met veel machtsvertoon wist hij Geert van Aalten in het middenspel met tactische middelen tot schijf- en later partijverlies te dwingen. Boomstra wordt op de voet gevolgd door Hein Meijer, die via sluw manoeuvreren in het eindspel een plusremise wist af te dwingen tegen Mike Koopmanschap.
In de demonstraties van vandaag kwam explicateur Ton Sijbrands met een interessant feit op de proppen: de start van Roel Boomstra op een Nederlands kampioenschap is altijd uitmuntend. Boomstra stelde deze uitspraak in de openingsronde van het NK 2014 maar niet op de proef. De Emmenaar merkte zelf na de partij fijntjes op dat hij uitgerekend in 2012, het jaar dat hij zijn tot dusverre enige nationale seniorentitel bemachtigde, in de eerste ronde een remise moest laten aantekenen. Zijn elf tegenstrevers hoeven kortom nog niet te wanhopen.
Driemaal is scheepsrecht. Hoewel Alexander Baljakin meer van zijn middenspelstand tegen Ben Provoost had voorgesteld, heeft de titelhouder na de twee verloren openingsrondes van de vorige NK’s in elk geval een punt aan zijn openingsduel overgehouden. Hij kan dus met een punt voorsprong aan zijn gebruikelijke zegereeks beginnen. Provoost liet overigens een fraai staaltje weerbaarheid zien. De ongetwijfeld onprettige herinnering aan de gemiste winsten in zijn vooruitgespeelde partij tegen Jan van Dijk, beletten hem niet om zijn moeilijk hanteerbare stelling koelbloedig de remisehaven binnen te loodsen.
Naar het onderlinge duel tussen Auke Scholma en Jan van Dijk was vooraf met veel nieuwsgierigheid uitgekeken. In deze clash tussen de twee Friese romantici was het vooral Scholma, die voor de 27e keer deelneemt aan het NK, die het meeste wist te creëren. Het minimale stellingsvoordeeltje na een gedwongen decorwisseling wist Scholma, met wat hulp van zijn tegenstander, uit te bouwen tot een zeer kansrijke stelling. Hij wist echter niet zijn beste winstkans waar te nemen, maar in de analyseruimte leed het weinig twijfel dat Van Dijk een minremise zou moeten toestaan. Een verkeerde 50e gooide echter nog roet in het eten voor de nestor van het gezelschap.
Wouter Sipma leek vanuit de opening de duimschroeven flink aan te draaien bij Anton van Berkel, maar verloor door een ongelukkige slagkeuze de grip op de zwarte stelling. Van Berkel kon zijn randstukken activeren en kon, na een lichte onnauwkeurigheid van Sipma, in het late middenspel nog hopen op een voordelige remise vanwege de vooruitgeschoven post op veld 34. Sipma rechtte echter zijn rug en forceerde na minutieus rekenen een gelijkwaardige puntendeling.
De partij tussen Pim Meurs en Ron Heusdens begon veelbelovend. Vanuit de opening was de rolverdeling duidelijk: Meurs in de aanval en Heusdens in de omsingeling. Dat zal beide spelers zijn bevallen. Vanuit het vroege middenspel ontstond een principiële strijd waarbij de standen waarschijnlijk steeds in dynamische evenwicht bleven. Om de witte aanvalsdruk niet tot haar recht te laten komen, besloot Heusdens een afwikkeling te forceren die resulteerde in een stelling die de moeite van het doorspelen voor beiden niet waard was.